ساز سه تار
ساز سه‌تار از سازهای زهی و مضرابی موسیقی ایرانی است که با ناخن انگشت اشاره دست راست نواخته می‌شود، سه‌تار پیشتر هم‌خانواده با سازهایی چون دوتار و تنبور بوده‌است و امروزه به تار بسیار نزدیک‌تر است. در موسیقی دستگاهی ایران استفاده از سه‌تار بسیار رواج دارد؛ گرچه بیشتر برای تک‌نوازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ساز برای هر دستگاه کوک ویژه‌ای دارد ولی فاصلهٔ چهارم یا پنجم پایین رونده معمولاً بین سیم‌های اول و دوم ثابت است.
لینک مزتبط: بهترین سنتور
ساز سه تار ، موسیقی ایرانی مملو از اشعار عمیق و تأمل‌برانگیز است که گوش دادن به آن‌ها بسیار گوش‌نواز و روح‌نواز است. سازهای اصیل ایرانی از تنوع بسیار زیادی برخوردار و در چندین مدل مختلف زهی، کوبه‌ای و … هستند. سه تار یکی از معروف‌ترین سازهای ایرانی است که در میان کوچک و بزرگ پرطرفدار است. این ساز جزو سازهای زهی و مضرابی موسیقی ایرانی است که به‌وسیله‌ی انگشتان دست نواخته می‌شود.
اجزای ساز سه تار
ساز سه تار دارای چهار سیم از جنس فولاد یا برنز است که از سر ساز تا انتهای آن کشیده شده‌اند. نواختن موسیقی به کمک ناخن‌های دست و این سیم‌ها صورت می‌گیرد. نواختن سه تار نیازمند سال‌ها تجربه و تمرین است. برای این کار به دو چیز اساسی نیاز است، یکی استاد و آموزش صحیح و دیگری یک ساز باکیفیت.
سازهای اصیل ایرانی را استادان و موسیقیدانان می‌سازند از این رو ارزش مادی و معنوی بسیاری دارند. سه تار از یک ظرافت خاصی برخوردار است و نواختن آن بسیار آرامش‌بخش است از این رو به افرادی که به نواختن موسیقی کلاسیک ایرانی علاقه دارند پیشنهاد میشوند.
لینک مزتبط: قیمت سه تار ارزان
برای نواختن سه تار باید روی صندلی یا زمین نشست و ساز را روی پای خود قرار داد. ساز باید با زاویه‌ی چهل و پنج درجه قرار بگیرد تا نوازنده به‌صورت کامل بر روی ساز تسلط داشته باشد. در انتهای ساز یک قسمت حجیمی به نام کاسه وجود دارد که از چوب توت تهیه می‌شود. جنس دسته و قسمت‌های دیگر ساز هم از بهترین چوب‌ها مانند گردو و افرا هست و جنس پرده‌ی آن هم از روده‌ی حیوانات است.
صدای ساز سه‌تار
سه تار دارای صدایی مخملی و ظریف بوده از آنجایی که که با کنار ناخن انگشت سبابه دست راست نواخته می‌شود، صدای ساز ارتباط مستقیمی با اعصاب و روان نوازنده پیدا می‌کند و از این رو سه تار را اغلب همدم اوقات تنهایی خوانده‌اند، اغلب شنوندگان، ساز سه تار را دارای لحن و نوای غمگینی احساس می‌کنند، اما نوازندگان معاصر موسیقی ایرانی در تلاش برای توسعه موسیقی مدرن و نوی ایران، آثاری آفریده‌اند که با حال و هوایی که تا دو دهه پیش از این ساز تصور می‌شد کاملاً متفاوت است.
